KAŻDEGO ROKU W CZERWCU W NASZYM PRZEDSZKOLU ORGANIZOWANE SĄ ZAJĘCIA ADAPTACYJNE DLA DZIECI, KTÓRE ROZPOCZYNAJĄ PRZYGODĘ Z PRZEDSZKOLEM. ZAJĘCIA TE MAJĄ NA CELU:

• Integrację dzieci i rodziców z przedszkolem
• Przybliżenie rodzicom form pracy z dziećmi
• Swobodne rozmowy z rodzicami
• Eliminacja stresu związanego z rozpoczęciem roku przedszkolnego
• Zapoznanie z pomieszczeniami przedszkola ( szatnia, sale zajęć, łazienki )

Adaptacja to proces polegający na przystosowaniu się jednostki lub grupy do funkcjonowania w zmienionym środowisku społecznym, przystosowaniu się do nowych jego warunków. Dzieci, które po raz pierwszy przekraczają próg przedszkola wymagają szczególnej troski i opieki. Przedszkole powinno wspomagać ich rozwój i zapewnić im odpowiednie warunki do rozwoju, dzięki czemu w odpowiedni sposób przygotować do późniejszej edukacji. Przygotowanie dziecka do pozostania w przedszkolu a zarazem do rozstania z rodzicami, to zadanie bardzo trudne i ważne. Wymaga dużego zaangażowania rodziców oraz nauczycieli. W procesie adaptacji dzieci do przedszkola dominującą formą jest zabawa. Dzięki zabawie dziecko poznaje coraz lepiej świat i stosunki społeczne, kształci umysł .i umiejętności skutecznego działania, zaspokaja potrzebę ogólnej aktywności, a także tworzy pozytywne stany uczuciowe i rozładowuje napięcia emocjonalne.

Rady na okres adaptacji:

• Staraj się dobrze bawić z dzieckiem. Twoje nastawienie jest bardzo ważne, a Twój entuzjazm   udzieli się maluchowi.
• Zachęcaj malucha do brania udziału w zajęciach.
• Nie stresuj się. Twoje uczucia szybko zostaną odczytane przez dziecko. Jeśli nie panujesz nad tym, wyślij na zajęcia adaptacyjne malucha z babcią, ciocią lub inną zaprzyjaźnioną osobą.
• Po zajęciach w przedszkolu bawcie się podobnie w domu: układajcie klocki, lepcie z plasteliny, malujcie.
• Zaufaj nauczycielce. Słuchaj, co mówi i współpracuj. W ten sposób okres adaptacyjny minie w dobrej atmosferze.
• Jeśli maluch nie chce opowiadać o przedszkolu, nie wypytuj. Nic na siłę. Dziecko z czasem samo się otworzy.
• Dziecko powinno wiedzieć, że chodzenie do przedszkola nie jest pewną formą atrakcji, ale codziennością. Trzeba zachować w tym temacie stanowczość i konsekwencję. Jeśli maluch wyczuje wahanie, na pewno szybko to wykorzysta i będzie próbować postawić na swoim, co często oznacza pozostanie w domu.
• Na początku, jeśli masz taką możliwość skróć czas pobytu dziecka w przedszkolu, zabieraj go trochę wcześniej np. po obiedzie i stopniowo wydłużaj pobyt dziecka, a po przyjściu po nie, witaj je z uśmiechem,
• Można spróbować dziecko przyprowadzać wcześniej do przedszkola, kiedy jest mało dzieci, żeby miało czas poznać miejsce, ale również żeby nauczyciel mógł mu poświęcić więcej uwagi. 
• Istotne jest również, żeby nie dopuścić do sytuacji, szczególnie w tych pierwszych dniach, kiedy to dziecko w przedszkolu zostanie, jako jedyne, bo inne dzieci pójdą już do domu. Taka sytuacja rodzi w dzieciach lęk, że rodzic o nich zapomniał i już nie przyjdzie.
•  Konkretnie umów się z dzieckiem, kiedy po nie przyjdziesz. Ważne, żeby dotrzymywać umowy.
• Jeśli pojawią się wątpliwości, porozmawiaj z nauczycielką. Jednak najlepiej nie przy dziecku.
• Często przytulaj dziecko, rozmawiaj, obdarzaj uwagą, bądź blisko i wykaż zrozumienie.

Tego nie należy robić. Unikaj błędów!

Niektóre Twoje zachowania, choć intuicyjne i wynikające z dobrej woli, mogą zaburzyć proces adaptacji albo nawet zniszczyć to, co udało się osiągnąć do tej pory. Oto, czego nie powinnaś robić.

• Nie płacz. Nigdy nie pozwalaj sobie na taką słabość. W oczach dziecka tworzysz wówczas tragedię – dzieje się coś naprawdę złego.
• Nie znikaj bez pożegnania.Twoje dziecko może odnieść wrażenie, że je porzuciłaś!
• Nie ulegaj, gdy dziecko płacze.Jeśli zmienisz zdanie i powiesz „No dobrze, masz dziś gorszy dzień, wracamy” – to uwierz, twoja pociecha nie odbierze tego jak wyjątek. Raczej zrozumie, że jednak jest inna opcja, więc warto płakać, nawet bardzo długo.
• Nie nagradzaj i nie przekupuj. Nie tędy droga. Jeśli malec chwali się, że nie płakał, powiedz lepiej – „Brawo, kochanie! Przedszkole tak naprawdę jest całkiem miłe, prawda?”
• Nie zaglądaj do sali po pożegnaniu.W ten sposób tylko utrudnisz dziecku rozpoczęcie dnia. Może się nawet zdarzyć, że pożegnanie było całkiem spokojne, ale poprzez taki Twój mały gest dziecko nagle zacznie płakać.
• Nie kłam(„będę w szatni”, „wychodzę tylko na chwilkę”). Dziecko przestanie ci ufać i wszystko stanie się jeszcze trudniejsze.
• Nie zawstydzaj i nie porównuj.To jest twoje dziecko, które jest wyjątkowe. Nie porównuj je do Zuzi, Pawełka albo Zosi – ono nie poczuje się przez to zmobilizowane, ale raczej upokorzone. Nie mów też „Taka duża dziewczynka, a płacze” i nie pozwalaj innym na zawstydzanie twojego dziecka.

Jeśli tylko będziecie trzymać się tych reguł, proces adaptacji nie powinien trwać dłużej, niż kilka tygodni. I potem jedyne, co zobaczycie, to radosne dziecko, które szybko daje buziaka, bo koniecznie musi już biec do swoich kolegów.